Schmidt Electric - Tear The Roof Off

Schmidt Electric to trzeci najlepszy zespół elektrycznego jazzu w Polsce wg. ankiety Jazz Top magazynu Jazz Forum (za rok 2014, 2015 i 2016). Grupa od początku powstania fascynuje osobliwym połączeniem fusion i przestrzennego jazzu, z soulem, funkiem, R&B oraz muzyką filmową. Wraz z nową płytą pt: “Tear The Roof Off” (maj 2015) muzyka ta nawiązuje także do stylu drum’n’bass oraz wykorzystuje elementy hip-hopu.

Na „Tear The Roof Off” aż roi się od świeżych, nowatorskich rozwiązań, które jednak każdorazowo nawiązują do jazzowej tradycji. To płyta o doskonale skonstruowanej dramaturgii, od której trudno się oderwać, niczym od porywającej lektury jaką czytamy „jednym tchem”. Piotrowi Schmidtowi i jego kolegom, czerpiącym z jazzowej tradycji i przyprawiającym ją najnowocześniejszymi rozwiązaniami brzmieniowymi, udało się stworzyć doprawdy oryginalną i osobliwą estetykę dźwiękową. Każdy z muzyków podstawowego składu formacji stanowi nieodzowny filar całości, wnosząc do zespołu własne, uwalniane w muzyce wizje. „Tear The Roof Off” to także wyjątkowy majstersztyk pod względem miksu i ostatecznej produkcji nagrań.

Na płycie nie brak pięknych i ujmujących linii melodycznych, wyłaniających się z kunsztownych aranżacji. Takie, w większości prowadzone dźwiękami trąbki lidera, odkrywamy m.in. w kompozycji Piotra Schmidta: „Spanish Inquisition”, czy utworze Tomasza Bury: „Vision 1”, ozdobionym świetnie wpasowanymi w estetykę utworu dźwiękami wibrafonu, gościnnie biorącego udział w sesji – Bartka Pieszki.

Chwilą wytchnienia pośród muzyki pełnej rozmaitych ornamentów i swego rodzaju przepychu aranżacyjnego, jest ballada „Still Without”, która poza główną linią trąbki, wyposażona jest w impresyjną, rozbudowaną partię fortepianu kreowaną również przy wsparciu wibrafonu.

Innym osobliwym fragmentem albumu jest również subtelny, balladowy temat: „Please Try Again Later”.

Muzyka przyprawiona jest mnóstwem rozmaitych smaczków, jak np. ciekawe partie gitary basowej Michała Kapczuka (m.in.: „Still Without”, „Vision 1”) czy improwizowane elektroniczne kreacje („Spanish Inquisition”).

Warto wspomnieć o gościnnym udziale w trzech nagraniach na płycie, brytyjskiego gitarzysty Alexa Hutchingsa. Jego partie nawiązujące do estetyki progresywnego rocka słyszymy w króciutkich motywach: „Vision 2.0” i „Vision 2.1”. Z kolei podczas solówki wykorzystanej w trakcie rozbudowanego do niemal 10 minut tematu: „You And The Night And The City” podpartego kapitalną linią gitary basowej, Hutchings w pełni „rozwija skrzydła” swych gitarowych możliwości, nadając części utworu jazzrockowego charakteru.

Robert Ratajczak

Skład: